عبدالله بن حسن از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) است که روز عاشورا در واقعه کربلا به شهادت رسید. عبدالله در روز عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) در میدان بود ...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة
السلام علیک یا فاطمه الزهرا یا صدیقه الشهیده سلام الله علیها
وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْ‌ضَ یَرِ‌ثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.
از امام باقر(ع) نقل شده که منظور از صالحان، اصحاب حضرت مهدی (ع) در آخر الزمان هستند.
استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۳۲۷.
حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای:
باید همه بفهمند و بدانند که صلح امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، همان‌قدر ارزش داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین(علیه‌الصّلاةوالسّلام) ارزش داشت.
بعد از صلح امام حسن مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، کار به شکلی هوشمندانه و زیرکانه تنظیم شد که اسلام و جریان اسلامی، وارد کانال آلوده‌یی که به نام خلافت به وجود آمده بود، نشود.
ائمه(علیهم‌السّلام) از روز صلح امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) تا اواخر، دایماً درصدد بوده‌اند که نهضت را مجدداً به شکل حکومت علوی و اسلامی در بیاورند و سر پا کنند.
اگر امام حسن(ع) صلح نمیکرد، تمام ارکان خاندان پیامبر(ص) را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمیگذاشتند که حافظ نظام ارزشی اصیل اسلام باشد.
حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای:
امام حسین، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن بود
امام حسین(علیه‌السّلام)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر». هیچ‌کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این صلح انجام نمیگرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن(علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد ... ۱۳۶۹/۰۱/۲۲
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در روز پانزدهم ماه مبارک رمضان
امام حسن علیه‌السلام زمینه‌ساز حماسه عاشورا
حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای:
امام حسن جنگ نظامی را - با آن دشمنی که قبلا باید افشا بشود و سپس با آن مبارزه بشود - متوقف کرد تا جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و جنگ اسلامی خود را با او شروع بکند ... امام حسن زمینه‌ساز عاشورا و تداوم امامت در شیعه بود ... ۱۳۶۴/۰۳/۱۷
یک تشبیه برای رشد فرهنگ: رشد گل های معطر به شرط از بین بردن علف های هرزه
حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای:
«شما اجازه بدهید گل‌های معطر و خوشبو طبق طبیعت خودشان، طبق استعداد خودشان، از آب و از هوا استفاده کنند، از نور خورشید استفاده کنند، رشد کنند؛ اما در کنار آنها علف‌هرزه‌ها را هم اجازه ندهید که رشد کنند؛ اگر این بود، مانع رشد آنها می‌شود.»۹۲/۹/۱۹
آیا تشبیهی واضح تر از این لازم است بیان شود؟! رشد #فرهنگی و #دینی مردم جامعه، با وجود موانعی از جمله #بی‌حجابی امکان پذیر نخواهد بود! آیا آلوده شدن چشم جوانان و مشغولیت فکری آنها به مسائل جنسی باعث رشد آنها می‌شود؟ آیا می‌شود از این جوانان غیرت دینی، جانفشانی برای ارزشها و حفظ وطن را انتظار داشت؟! پس لازم است حکومت مقابل بی‌حجابی بایستد تا هم آن زنِ بی‌حجاب و هم مردان این سرزمین، راهشان به سمت رشدِ بیشتر هموار شود.
قاسم بن حسن (شهادت سال ۶۱ هجری) از فرزندان امام حسن(ع) است که در واقعه کربلا به شهادت رسید. او در شب عاشورا در پاسخ امام حسین(ع) که نظر او را در مورد مرگ پرسید، مرگ را شیرین‌تر از عسل دانست. وی در روز عاشورا به دست عمرو بن سعد بن نفیل ازدی به شهادت رسید ...
ابوبکر بن حسن بن علی بن ابیطالب(شهادت: عاشورا سال ۶۱ قمری)، از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) که روز عاشورا پس از برادرش، قاسم بن حسن به دست عبدالله بن عقبه غنوی به شهادت رسید ...
عبدالله بن حسن از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) است که روز عاشورا در واقعه کربلا به شهادت رسید. عبدالله در روز عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) در میدان بود، خود را به او رساند و دستش را جلوی ضربه شمشیر بحر بن کعب تیمی که قصد کشتن عمویش را داشت، قرار داد. با این ضربه، دستش قطع شد و در حالی که در آغوش عمویش بود، با تیر حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید ...
از خاطرات شهید حسین پور جعفری
حسین هر زمان به کرمان می آمد به من سر می زد و بر صله ارحام و دیدار با خانواده تاکید فراوان داشت و خودش نیز به این توصیه عمل می کرد.
برادرم به اطاعت از ولی امر مسلمین، رعایت حجاب و اقامه نماز اول وقت تاکید فراوان داشت و خودش نیز این موارد را رعایت می کرد.
حسین بسیار خاکی و خیلی مظلوم بود به حدی که حاضر بود حق خودش ضایع شود اما حاضر به ضایع شدن حق دیگری نبود.
حاج حسین حجب و حیای خاصی داشت و در مجالس همیشه شنونده بود و کم تر صحبت می کرد
راوی: خواهرشهید
مواظب آقای خامنه‌ای باش. این سید اولاد پیغمبر را تنهایش نگذار. هر جا می‌رود، همراهش باش ...
نماز اول وقت را فراموش نکن، از دعا غافل نشو ...
قلبت وسط دریا باشد.
ببین موج‌هایی مثل بنی‌صدر و کارهای آنها را! آنها مثل موج‌هایی هستند که وقتی به صخره‌ها بخورند، کف می‌شوند. قلبت وسط دریا باشد که با هیچ چیزی نلرزد.
از خاطرات شهید بابایی
بسم رب الشهداء و الصدیقین
یَا أَیَّتُها النَّفسُ المُطمَئِنَّة * إِرجعی إِلی ربِّکَ راضیةً مَرضیة * فَادخلی فِی عِبادی * وَادخلی جَنَتی.
آری! این است وعده الهی. بازگشت همه به سوی اوست. خدای من در این لحظه که من تمام حرف‌هایم را به روی کاغذ می‌آورم، تنها فقط خودت می‌دانی که چه شور و غوغایی برای رسیدن به سوی تو در دلم موج می‌زند.
دیگر هیچ‌چیز در این دنیا مرا آرام نمی‌کند جز رسیدن به سوی تو و خشنودی تو.
تازه معنی فزتُ و ربّ الکعبه را که از زبان مولا و امام اول خود جاری شده را درک می‌کنم. در این دنیای ناچیز که دشمن زبون، شمشیر را بر علیه شیعیان از رو بسته، دیگر آرام و قرار ندارم.
خدای من تو از دل بنده‌هایت آگاه و باخبری، چگونه می‌توانم ساکت نشسته و زندگیم را ادامه دهم، در حالی که جگر مولایم امام زمان (عج) خون است. آیا می‌توانم چشمانم را بر روی این همه جنایت‌ها که بر محبین اهل بیت (ع) می‌آورند، ببندم.
خدای من دوستانم یک به یک می‌روند ولی من راست، راست برای خود می‌گردم. دیگر آرامش و قرار ندارم. خدای من، دیگران شاید فکر کنند من شهادت را برای بهشت می‌خواهم. ولی نه! ای معبود من در این لحظه، مکان و زمان از تو می‌خواهم اگر جان بی‌ارزش مرا قبول نمودی و بعد از پاک نمودن من، خواستی مرا در بهشت خود جای دهی، از تو خواهش و تمنا دارم به جای بهشت که شاید آرزوی همه می‌باشد به من نوکری، غلامی آقا سیدالشهدا (ع) را بدهی. چراکه تنها چیزی که مرا آرامم می‌کند، نوکری و خادمی و خدمتگزاری به سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین (ع) می‌باشد.
ای خدای خوب و مهربانم، خودت خوب می‌دانی که من بنده شاکری نیستم، ولی آیا دنیایی که پر از ظلم و جور است می‌توان در این دنیا زندگی نمود؟ آیا دنیا بدون حسین (ع)، فاطمه (س)، دنیای قشنگی است؟...
ای مردم عزیز، من حقیرتر از آنم که بخواهم شما را نصیحت کنم. ولی از شما می‌خواهم:
با امام زمان (عج) خود رفیق باشید و کاری نکنید که وجود قطب عالم امکان آزرده خاطر شود. من هرچه در این دنیا دیدم، کمتر دوستی با امام زمان (عج) را مشاهده نمودم. خودم را می‌گویم هرچه در این دنیا خواستم آن را گرفتم. ولی آیا امام زمان خود را خواستم؟ ای وای بر من.
ای مردم شما را قسم می‌دهم به آن چیزی که ایمان دارید. نائب بر حق امام زمان (عج)، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) را همانند امام علی (ع) خانه نشین نکنید. چرا که در این دنیا تنها چیزی که مرا آرام می‌نمود، نگاه زیبا و قشنگ و پر درد این آقا بود.
نکند حفظ علی بر همگان عار شود
نکند حق علی در عمل انکار شود
محرم راز علی نخل و دل چاه شود
سیلی خصم زبون نقش رخ یار شود
باور کنید من این آقای بزرگوار را اینگونه می‌بینم:
برای رسیدن به امام زمان (عج) باید اول با مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) پیمان بست و به او ارادت قلبی داشت.
فرض بر این است که امام زمان (عج) را نماز بدانیم، کسی که وضو (یعنی ارادت به رهبر) ندارد، می‌تواند نماز برپا نماید؟ آیا نماز بدون وضو و طهارت، نماز است؟
ای مردم قدر رهبر خود را بدانید و در همه حال یار و یاور او باشید و نگذارید ایشان غصه بخورد. تا انشالله ایشان پرچم این انقلاب را به صاحب اصلی آن حضرت بقیه الله الاعظم (عج) تحویل نماید. انشالله
این بقیه الله وجیها عندالله
آخر می‌رسی از راه امید ثارالله
*ان شالله*
_gbjl.gif)
http://yamahdi788.loxblog.com/
التماس دعا
